El Ele
(Nilüfer - Haram Geceler Eþliðinde Okunmasý Tavsiye Olunur) Bazý yürekler bembeyazdýr,
Geceleri aydýnlatýp,
Bir deniz gibi dalga dalga,
Baþka bedenlere can olmak için.
Eller ise siyah ve beyaz,
Fakir oðlan, zengin kýz,
Kuru ekmeðe, þatobiryan,
Bir de þiire açýz.
El ele tutuþmak mý?
Ýnsan tutunur hayata…
Yaþamak, bir sevinç olur baþlý baþýna.
Sonsuza dek yürümek, çöl mü býrakýrmýþ ardýnda?
Dört bir tarafa giderken,
Ýçinden geldiði gibi,
Dökülmez sonsuzluk ve gerçek,
Elden de bir þey gelmez.
Bazý þeylerin anî olmasý mubahtýr,
Týpký yýldýrým aþklarý gibi,
Nasýlý “hiç” belli olmadan,
Ayrýlýklara da hazýrlýklý olmalýdýr insan.
Çat kapý sonsuzluk dikilir ocaðýna,
‘Sarýlmaz’ yaralarýn oluverir.
El salla ve aç avuçlarýný yukarýya,
El ele’me zamanýna küçültülmüþ bir merhaba.
Yalnýzlýk zor bir bulmacadýr o vakit,
Gökyüzü sahnesi ýþýksýz, perdeli.
Her yýldýz düþer de gözden,
Doymazsýn aðlamaya.
Aklýna gelen baþ tacýn,
Yerin dibine girmiþ olabilir mi?
Bu piþmanlýk,
Yakýþýklý bir iþkence eder aþký.
“Öyle bir uyumuþum ki,
Tüm düþleri gördüm.”
Özetler aldatýlmýþlýðýný,
Aþk sandýðýn alev alevdir.
Mutluluðun sesi uzaktan boþ gelir,
Hoþ(,) anýlar kýrbaç, zehir,
Acýnýn tokluðuna alýþýrsýn,
Boþ verip, yine boþ verilirsin…
Bazýlarý el ele tutuþur,
Her biri, senin yalnýzlýðýný kanýtlar,
Aþk okyanuslarý, gökten damlar,
Yýldýzsýz, gün yüzü görmez saatler.
Eller ne bilsin aþký,
Yüzükler ne bilsin,
Her iþ bir gün biter,
Bu iþ’kence nasýl bitsin?
Bazýlarý yürekten tutuþur,
Sarýlýp karanlýða
Koca bir cehennem yakar gibi,
Bazýlarý yürek yüreðe tutuþur.
| Emrah Nargöz | 14 Aðustos 2012 Salý 01:45 |
________________________________
takip edebilirsiniz... ;)
fac.../emrahnargoz
twi../emrahnargoz
________________________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.