Boş Masa

Hiç unutmayacaðým,
Ve öyle bir sarhoþ olacaðým ki aþkýndan,
Raký "iç" çekecek inan.

Yokluðun bana kadeh,
Yokluðun iþkence aklýma,
Ve kendi þerefinesin,
Öyle sevin.

Dibin yok,
Dilin yok.

Öyle bir düþtün ki yüreðime,,
Sýz’mak kaldý senden geriye.

Sesin yok,
Susun yok.

Sýz’ýmsýn iþte.
Yokluk ekimsin,
Sonbaharca doðan.

Desen bana efkar,
Derim hep var.

Desen bana ben,
Yeter ki de sen.

Neden aðladýðýmý sordular dün akþam,
Ýþte bastýðýn yer, iþte yaram.

Aþk, ayda anlam buldu onca zaman,
Ay’yaþ dendi bana,
Oysaki hep bomboþtu masam.

| Emrah Nargöz | 20 Mart 2012 | Salý | 01:35



Sosyal Medyada Paylaşın: