ARTIK

ARTIK

Korkuyorum, yenemedim korkumu,
Ne olursun, gel, yanýmda dur artýk.
Bir karabasandýr, böler uykumu,
Düþlerimi, sen, hayýra yor artýk.

Bilmiyorum, akýllý mý, deli mi,
Hoyrat eller kýrdý gonca gülümü,
Kimsecikler gelip sormaz halimi,
Ýnsaf eyle, hallerimi sor artýk.

Zemheriye döndü baharým, yazým,
Düzeni bozulmuþ, ses vermez sazým,
Kara gözlüm, sanadýr bu niyazým,
Hasretliðe katlanmasý zor artýk.

Vuslatýn yerini ayrýlýk almýþ,
Felek bir onulmaz sevdaya salmýþ,
Kavuþmak her halde mahþere kalmýþ,
Yollarýmý kesti boran, kar artýk.

Bî – vefa yar, bu halimi bilmezsen,
Gözümdeki kanlý yaþý silmezsen,
Kerem edip bir yüzüme gülmezsen,
Al hançeri,yüreðimi yar artýk.

Sevda ateþine tutuþtum, yandým,
Bir çift siyah göze aldanýp kandým,
Yolun sonu gelip çatmýþ, inandým,
Hasretliðin beni kabre kor artýk…

Ýbrahim AÇILAN


Sosyal Medyada Paylaşın: