BEN SENİ ZAMANSIZ MEKANSIZ SEVDİM

BEN SENÝ ZAMANSIZ MEKÂNSIZ SEVDÝM

Ben seni zamansýz, mekânsýz sevdim.
Belki kardelenler baharý selamlýyordu,
Belki de son uykusuna yatýyordu yapraklar,
Belki daha yanmamýþtý Aslý’nýn saçýndan Kerem,
Belki de veda etmemiþti sunalar göllerine,
Bilmiyorum, ne zamandý, neresiydi,
Diyorum ya,
Diyorum ya,
Ben seni zamansýz, mekânsýz sevdim.

Baþlamamýþtý daha bir varmýþ, bir yokmuþlar,
Hiçbir kaþ keman, hiçbir kirpik ok deðildi daha,
Kör umutlar pýrpýrlanmýyordu yüreklerde,
Pervaneler gönüllü koþmuyordu ateþe,
Bulutlar gelin gitmiyordu çöllere,
Bülbül saplamamýþtý goncanýn dikenini baðrýna,
Kýzýla dönmemiþti ak güller,
Neresiydi, hangi yýldý, hangi çöl?
Diyorum ya,
Diyorum ya,
Ben seni zamansýz, mekânsýz sevdim.

Delinecek daðlar, çýkýlacak kuyular yoktu daha,
Umut aðaçlarýnda hüsran meyvelenmiyordu,
Fallar bakýlmýyordu papatyalardan,
Bez baðlanmýyordu kuru dallara,
Ne kara treni suçlayan vardý,
Ne turnalarla haber yollayan.
Beyaz mendiller sallanmýyordu gidenlerin ardýndan,
Ucu yanýk mektuplarýn yolu gözlenmiyordu soðuk odalarda,
Yoktu saat, yoktu takvim, yoktu gurbet,
Diyorum ya,
Diyorum ya,
Ben seni zamansýz, mekânsýz sevdim.

Olacak, bir yer olacak gülüm,
Belki gelip geçeceðin bir yolun kýyýsýnda,
Belki gölgesine sýðýnacaðýn bir çýnarýn dibinde,
Biraz tümsek, üstü otlanmýþ bir yer,
Ve, baþucunda bir gonca gül, sen
Bir zaman olacak, hasretine yandýðým,
Senden önce hiç olmayan,
Senden baþkasýna kurulmayan bir zaman,
Olacak elbet,
Bilemem, nerede, ne zaman,
Diyorum ya,
Diyorum ya,
Ben seni zamansýz, mekânsýz sevdim.

Sosyal Medyada Paylaşın: