senin þehrinde kuþlar cývýldýyor bu mevsimde kuþlar beni sana anlatýyor anlamadýðýn bir dilde
benim þehrimde yürekler yanýyor öyle ateþe deðercesine deðil deðil dumanlar tütercesine gözlerinde yüzyýllardýr tanýdýk yýlgýnlýkla acý ve hüzün yýðýlan o gözlerden ateþ çýkmasýna luzum yok bilen bilir yanmadan yanmak nedir gece soyulur yanarken yürekler yanmýþ et kokusunu bilirim,bilince Sivas düþer yüreðime yanmadan yanan yüreklerin kokusunu çekerim çiðerlerime büyür yangýn þehrimde
yanmýþ ruh kokusu var mýdýr oralarda sen bilme en iyisi bildiklerin taze meyve kokularý,sümbüller olsun çiçeklerden hangisini severdin,sormayý unuttum bak
þehrimde sýcak þiddetlenince kurumuþ umutlara kurumuþ dudaklarým ekleniyor aklýma geldiðindendir diyorum benim yerime gece terliyor çevirmiþim baþýmý göðe ha bir de uçmayý çok isterdim çocukken sen çocukken neler düþlerdin ,sormayý unuttum bak
þimdi gece soyunuyor horoz sesleriyle þehirde memeleri ardýnda yükseliyor gün pencere aralanýyor tel örgüleri sararmýþ tütün çekiþlerde gece cýplak bedeniyle duruyor önümde sen gün desen de cýplaklýða o þehirde dokunmak istesem de güneþe kamaþýr gözlerim karanlýktan çýkamadýðým hücrede
öpmek geliyor içimden gecenin memelerini o zaman daðlarý yeþerir bu þehrin o zaman çýplak gecenin adýna gün derim ben
ayný kara parçasýna basarken sen ve ben aynalar seni o þehirde bahara,beni bu þehirde hücreye salan baksak göreceðiz sen de ben,ben de sen görsek açýlacak tüm kapýlar,kapanacak tüm yaralar
ben çocukken görmüþtüm seni ayný evde doðmuþtuk ,adýmýz ayný,yaþýmýz ayný sen de görmüþmüydün beni,sormayý unuttum bak
Nigar Baran Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.