kilitleniyorum bir deli açmaza

tahta kapýlar iniliyor
yapraklarýn gölgeleri avazýnda
kahýr içine iþlemiþ
salýnýyor pervazýnda

doðruluyorum
omuzlarým çökmüþ
dikleniyorum
bedenim göçmüþ

vuruyorum kendimi
sýzýyorum bir çýkmaza
buz gibi bir yel doðruluyor anlýma
elimin tersiyle itiyorum
kayýyorum yaprak hýþýrtýlarýna


kaldýrýyorum baþýmý
çekiyorum gözlerimi geceden
yýldýzlar soluklaþýyor
ay boðuluyor yakamozlarda
sövüyorum ezber yasaklara
söküyorum pankartlarý
yýrtýyorum ne varsa

buðusu çarpýyor yüzüme
kirpiklerimde deniz tuzu çatlýyor
bir dalga dövüyor tekneyi
rýhtýmda sessizlik patlýyor

körkütük sövecektim
býrakacaktým kendimi çoktan
bir vurgun kudurdu sahilimde
çektim sesimi hiç yoktan


avuçlarýmda titreyen bir þiþe
damarlarýmda demlenecekti
baðýracaktým aðýz dolusu
aortlarým þiþecekti


kilitlenmiþim bir deli açmaza
avuçlarýma kýrmýzýnýn sýcaklýðý
elimde cam patlýyor
yýðýlýyorum bir kayanýn ensesine
gece uykuda çatlýyor

amansýz bir acýyla flörtteyim
içimde kesik bir hararet
aþiyan yüreðimde gözlerinin konukluðu
yüzün tayfunlara emanet


küllerin týlsýmýna gömüp sigaramý
sarý parmak uçlarýmý harlýyorum
çivit sabahlarýn vurdumduymaz telaþýnda
geceyi hamaðýnda sallýyorum

doðum sancýlarýyla inlemekteyken bir al þafak
ufkum hedefsiz patikalara tutsak
savuruyorken deli poyraz bir yele saçlarýmý
yürüyorum aðýr aksak

ey sevgili
birazdan uyanacak gün
tekrarlar vazgeçmez huyundan
geç kalýyorsun yine
gece atacak seni koynundan


bak þimdi
bak ellerim yüzüme siper
dizlerim böðrüme emanet
çek kendini benden
bitsin bu esaret


hasan polat



Sosyal Medyada Paylaşın: