kavgamın şehri...

býçak aðzý yokuþlarýnda emeklettin

zýmpara taþý gecelerinde kanattýn çocukluðumu

toyluðumu ezdirdin varoþlarýna

taþýnýn topraðýnýn altýnlýðýnda

sefaleti palazlandýrýrdýn kaldýrýmlarýnda

ekmeðe aþka ve suya uyanan kent

ne kadar ezdin

ne kadar aðýr geldin bana



payýmýza ölümler düþürdün

paydamýzda yýkýmlar



sokaklarýný mülteci gezerdik

dipçiklerin yoklardý diþlerimizi

tanklarýn yürürdü etimizde

faþizanca ezerdin düþlerimizi



bir ömürlük yürümüþtük yollarýnda

bin ölüm voltaya duruyordu bulvarlarýnda

sahipsiz kaç ölüme daha analýk edersin

kaç zulümü daha ninnilersin kollarýnda



kaç gece ayartýlýr

kaç dalga vurur sinsice

sevdamýn yorgun kenti

bu ne kadar gider böyle

söyle þimdi

haydi söyle



traþ edilirken yedi tepe

üryan kalýrdý mahçupluðum

giyinirken kancýk akþamlara

boncuk boncuk dizilirdi mahpusluðum



þimdi kaç bildiri okunur anfilerinde

zuladan kaç kaðýt tutuþturulur elden ele

zil zurna açlýða

körkütük sarhoþluðu da ekledin ya

yuh olsun

yuh sana



son tramvay göçtü

son yolcular daðýldý çoktan

son vapur dalgalara teslim

karanlýða giyindi gece

çýðlýðýný boðdu hiç yoktan





metelik bulvarlarýndan

metrelik meydanlarýndan

metreslik rüyalarýndan uyan

uyan bir sabah vakti

uyan da

göm zulandaki esareti





sen sevdamýn yorgun kenti

kaldýr baþýný

haliç ten süzülsun gemiler

haydarpaþa dan yürüsün trenler

bak gece içine çekiliyor

kýþlar gebedir baharlara

karanlýk kýrýlmaya baþlar birazdan

hazýrla kendini yeni þafaklara



vur kederini yollara

yeniden yaz kaderini

sil baþtan doður

doður beni

yedi tepen ormanlara bürünsün

yeniden giy yeþillerini





hasan polat







Sosyal Medyada Paylaşın: