tökezlenip kalýyorum
yýðýntý bir gecenin
sýðýntý hasretlerine
inciniyor dallarýmda yapraklar
bulutlarýn gölgesi yýkanýyor küllerimde
umarsýzca uyanýyorken çiðdemler
sancýlý bir hasret palazlanýyor ellerimde
yüzümde çocuksu bir utangaçlýk
içim yanýyor be can
yüreðim ölümlü artýk
kim tutabilir ki içimdeki kutsamýþlýðý
kim niþanlayabilir sýrra kadem basmýþlýðý
bu gece
hüznüm kayýp giden yýldýzlara yük
bu gece
hüznüm senden büyük
düþmüþüm bir ölü dalgaya
presleniyor içimdeki mahþeri sessizlik
eziliyor, sýkýlýyorum
zýpkýnlar boþalýyor sýrtýma
içim deþiliyor, yýrtýnýyorum
bir sazýn aðýr aksak telinde
türkülerim göçüyor sürgün kentlerine
can alýp can veriyorum bir turna kanadýnda
bak ne kadar yakýn
ve
ne kadar uzaðým sana
ruhum,kör bir denklem
kuralsýz bir bilmece
rengi soluyor mavinin
gözlerin
gözlerime çok uzak bu gece
düþüyorum ezber yollarýna
omuzlarýmda senden kalma vurgunlar
þehrine sýzmaktayým þimdi
üzerime bir dað göçüyor
böðrüme gömüyorum ellerimi
mýsralarým zonkluyor
bak ne kadar tedirginim
bir iç savaþ kazýnýyor hücrelerime
karþý bir çaresizliðin
manifestosu yazýlýyor fersizliðime
bir tan vakti
deþilmiþ topraðýma bir filiz sürülüyor
bozuluyor umutsuz düþlerin týlsýmý
dirseklerim parçalanmýþ
bölünmüþüm hasretlere bir kere
dizlerim kan
yüzüm ter içinde
düþüyorum tekrar ve ezber yollarýna
dik yamaçlarýnda emekliyorum
dilimde acemice bir ezgi
caddelerinde voltalatýyorum hasretimi
olacak olan olmuþ
delirmiþim bir kere
kim deðiþtirebilir ki
kimin haddine
usulca uzatýyorum baþýmý
uykudasýn kýyamýyorum
yapýþýyor menteþesine cýrtlak bir inilti
kapýný kapýyorum
yýðýlýyor çaresizliðim avluna
düþüyorum
tünüyor bedenime soðuk bir puþtluk
üþüyor
üþüyorum
alýp yeþil parkamý sýrtýma
çekip baþýmý omuzlarýmýn çatalýna
gidiyorum
bakma bana
gidiyorum
bedenim iþgal altýnda
þiir ve yorum: hasan polat