LİMAN

Oturdum kýyýya, o birlikte ayak dayadýðýmýz kayalara,
seyre daldým mavilikleri..
Düþündüm durdum
Ýlk önce maviyi...
Yeryüzünü ve gökyüzünü
Sonra insanlarý..
Bir bir gözümün önünden geçti herþey
Kayalara vurdukça dalgalar
dalga dalga gelen zorluklarý
göðüs geren yoldaþlarý
Direnenleri,düþenleri
yaþayanlarý,ölenleri
ve...
çekip gidenleri,

Alçalan ve köpüren sularý
Nasýl da benziyordu bugüne düne
Fýrtýnayý duyumsadým
sýðýnacak yer aradý gözlerim
Fýrtýnayla dövüþenleri gördüm
kayalara uzattým elimi, tutundum
Gösterilen limanlara bakmadým
Yanaþan teknelerde mutlu insanlar
ayaklarý ýslak, pabuçlarý çamur
Selam bile vermeden geçip gittiler
belli ki aceleydi iþleri..

Döndüm topraða..
Uðruna feda olanlarý
Faili meçhule gidenleri
Sevdalarý, teorileri, pratikleri
Bi kenarda sessiz açan çiçeði,

Ölen çocuklarý
Aðlayan analarý
Ýþsiz periþan babalarý
Yoksulluklarý
ve baþkasýnýn vicdanýna çarpmayan çýðlýklarý,

Annesi elinden tutmuþ
spastik çocuðunun, hava alacaklar..
Yaðmur yaðýyor,
oysa biraz önce güneþliydi yollar
Yollarý, yolcularý
Tozu-dumaný,naralarý,palavralarý
Býraktýklarýmýzý-unuttuklarýmýzý
Sonra bir kenara atýklarýmýzý
siyahý, beyazý,

Bu topraklar da ne çok savaþ
ne çok korku, ne çok zalim dolaþtý durdu.
Kin, nefret, öfke ve acýyý yaþadýk
hep beraber, býçak sýrtýnda kalleþliðin

Sonra kardeþliði...
Denizi, güneþi, kýzýl dereyi
Sýcacýk dostluðu, Mahir’i düþündüm
Gülümseyen yüzünü,yarasýný
dört yaþýndaki Barýþ’ý
gördüm..

Çiçek çiçek öldüm.


Hasan Karaþahin
Sosyal Medyada Paylaşın: