Yalnýzlýðým ve ben..
Beyaz peynir, kavun ve raký,
buzlu su bir de...
Çoðaldýkça çoðalýyoruz.
Þiirler okuyorum bize, fýkralar anlatýyorum
Katýla katýla gülüyorum bizden
kimselere görünmeden
Aðzýmýn içinde bal peteði,
damarlarýmda buharlý tren.
Takmýyorum kimseyi
takýlmýyorum da dikenli bakýþlara
Hayatýn bana sunduðu acýlarý
taþ döþeli yollarýnda ömrümün
dik yokuþlarý tek baþýma yürüyorum.
Yoruldum artýk güvenmekten..
Eskisi kadar iyimser deðilim;
ne söylediðine deðil,
kimin söylediðini önemsiyorum
Düþlerime ihanet edenler öðretti..
Yine de;
Bir kardelen düþlüyorum, baþkaldýrýþýný..
Yýrtýp bembeyaz örtüsünü burdayým deyiþini,
Kavgada düþenleri
Güneþe sevdalý gençleri...
Umutlanýyorum..
Mutluluk diyorum
mutluluk, bir kardelenin güneþi selamladýðý an’dadýr.
Ve devrim,
güneþi görüp ýþýðý bir daha býrakmamaktýr.
Yalnýzlýðým ve sen..
Beyaz peynir, kavun ve raký,
buzlu su bir de þiir
Çoðaldýkça çoðalýyoruz...
Hasan Karaþahin
08 ekim 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.