kanatlarýný kýr kuþ ellerimi taþýyamazsýn bir bedevinin özgürlüðüne
hala kýrmamýþsýn bir çocuðun pencereye bakýþýný ve pazar yerlerinde sarýmsak satan amcayý sapanýyla toprak evleri yýkan sesim öyle öp karýncayý öyle öp bütün kuþlarý
kýr kanadýný yalnýzlýðýn ve hançerlere izin ver boðazýmda intihar etsinler
kör bir alýþkanlýk bu sevgi kýr kanadýmý bütün mektuplarý sustur ahizeli telefon kalmadýysa da aslýnda yakarýþýný özledim güzel kadýnlarýn o kadar güzel olmadýklarý akmýþ gözlerinden siyah, simsiyah bir perde nehri dökmüþ elmacýk kemiklerine
belki de bu yüzden hiç sevmedim cahilliðimi affet ben sýratýn son yolcusu
deli bir kývýlcým þimdi, bak! akacak karamel rengi bir ten daha koyu kirpiklerinden
selamýmý ilet, çünkü ölüme verilen selamdýr ismin
artýk trenler boþalmýþ ve kalkacak birazdan metro sessizliði diz çökeceðim çakýl taþlarýna affetsinler ölüm güzelse, bu benim suçumdur
umudum yaralý ve kýr kanadýný dudaðýmýn öpmeye cesaret ettim çünkü seni.
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.