haydi
geri alalým saatleri taa doðuma
aðlayalým ilk kez yeni dünyamýzýn büyüklüðüne
gülelim ilk kez meleklerin çehresine
tutalým oralarý sýmsýký
kaçmasýn
çabucak
kirletelim -tekrar tekrar- annemizin temizlediði bizi
yorulsun sýzlansýn kendi kendine
konuþsun
duymuyoruz
aþ var iþ yok
sevgi var nefret yok
kucak var düþmek yok
devam etmekten
býkmak
yok
bulanmadan henüz topraðýn cilvelerine
dýþarýda olsun olan
gömülsün ölen de doðan da
emekleyen sabileriz büyüklerin yangýnýnda
karýþtýralým ortalýðý kýzgýnlara gülerek
yüze çýkartýrken þýmarmanýn katýný
bitmesin astarýmýz
býkmasýn terziler fazla mesaiden
kesmesinler kursaðýmýzý
yarýda
komþunun bahçesine ben
bizim eve sen
sokaðýn bakkalýna o
girecek yaþa gitmeyelim hiç
gider gibisini bile çýkaralým buralardan
varsýn çoðalmasýn piknik erzaðý
yemiþ sayarýz yemediðimizi
kâra geçsin kocamanlar
sevaba dönsün
günahlar
‘’saðým solum önüm arkam sobe saklanmayan ebe’’
duyarsak bu oyunu
atýp oynatýrlar içine zoraki
düþmeden elemaný olmadan saklanalým
-kim bilir sebebidir tüm fitnelerin -
vurun ayaklarýnýzý topraða inatla
batsýn uzamaya baþlayan
boyumuz
biz vardýk büyümüþtük
kaybedecek kadar oyunlarda
demeden
küçülelim þimdi
iyice…