ruhumun canı

Umutlarým var heybemde saklanan .
Seni affediþlerimin anlamý yok .
Kendimi affetmeye dermaným
Ayaðýnýn altýna serecek bir ömrü ,sebebim çokk...
Bilmediðin içine çekmediðin bir kokuyu özlemektir asýl zor olan
Her þeye benzer þeklini anlamýný çalar
Karýþýna çýkar her köþe baþýnda
Tükenir mi sanýrsýn güzellikler
Daha çok yorulur daha çok koþarsýn
En çok vazgeçtiðindir
Yoktur aslý hiçbir dilde
Düþ demek kolay gelir
Öðrenirsin ya hani yaþ kemale erdikçe
Her hiçlikte bir ismi daha olur
Özlersin iþte özlemeye deðer ne varsa onda toplanýr
En çabuk vazgeçilendir sözde
Yürek ruhunda sakladýðý ne kadar sýr, ona yükler zamanla
Kendi kendine küsersin kimi zaman
Barýþýrsýn sebepsiz
Ve korkarsýn vuslattan
Sihrini bozmaktan
Dokunulmayandýr sýrf bu yüzden aþk
Belki belkideeeee buldum neden adýn ruhumun caný
Sen hiç gelme bana iyimi bende sana...

Acýmak mý kendine aþk, bilmem ki
Ruhundaki aynaya ,yansýyan boþluða
Yankýlanmasýna her zerrende.
Belki de …
Adam olsam ,kendimden fazla
sevmezdim seni…
Caným acýdýðýnda sesim çýkardý bazý
Uzun uzun susmazdým,
Gülümsemezdim her þeye
Bir gözlerim adam
onlarda bir sana kör, ne fayda...
Demet Erdoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın: