Bir çocuðun arife gecesini bayramlýklarýyla sabah etmesidir seni özlemek...
Özlemlerin en yamaný; seni özlemek.
Yapayalnýzým gibi hissediyorum sen yanýmda yokken
Ve çýðlýk atýyorum hasretine,
Ýçimden aðlýyorum anneme bile belli etmeden.
Sevgili her daim özlenir elbet
Fakat durum böyleyken daha bir ayrý özlemekteyim.
Çünkü istesem de görememekteyim,
Atlayýp yanýna gelememekteyim.
Hem sevgili sadece uzaktayken özlenecek diye bir ayet yok ki.
Ayný þehirde nefes alsak bile çok özlemekteyim.
Suratýndaki gülümsemeyi,
Benimle uðraþmaný,
Yürürken koluma girmeni,
Gözlerine bakarak konuþmayý...
Beter iþ, seni özlemek.
Ýçimde kocaman bir boþluk oluþturdu bir kaç günlük hasret
Ve sana sýkýca sarýlmadan da dolmayacak.
Sayýlý gün çabuk geçer sözü doðru çýksýn diye çok dua etmekteyim.
Mesela þu an ne yapmaktasýn?
Ben ne yaptýðýný hayal etmeye çalýþmaktayým.
"Þu anda ne yapýyor?"
Adýn üstünde be canýmýniçi: "Sevdicek"
Þimdi söyle bakalým bana!
Ýnsan seni özlemeyecek de kimi özleyecek?
Gözüm kulaðým hep telefonda.
Haber beklemekteyim sevdiceðimden.
Çaresizce beklemekteyim.
Sonuçta bir iþaret bir iþmar beklemekteyim.
Bir bitanem, yanýna da gülücük konmuþ mesajý özlemekteyim...
Zaman ne kadar hainmiþ be sevdiceðim.
Týk týk geçen saniyeler bile hep aðýr çekimde.
Uyursam çabuk geçeceðini sandýðým geceler hiç geçmemekte.
Havalar ýsýndý ama evin içinde bile senin aldýðýn kazakla oturmaktayým.
Sabrý öðrendim özleminle ve ne zor olduðunu sabretmenin.
Off çekmekteyim sevdiceðim þansýmýza.
Nerede oturduðunu bilmekteyim,
Fakat gelip görememekteyim, beklemekteyim.
Kudurmaktayým, saçýmý baþýmý yolmaktayým.
Bizim göt kadar olan evin içinde volta atmaktayým,
Sonra mutfaktaki kanepenin bir köþesine çöküp kalmaktayým.
Uyumaktayým, rüyamda bile seni görmekteyim.
Kalkýp yanýna gelmek istiyorum ama olmaz, yapmamalýyým!
Senin için, benim için, bizim için, geleceðimiz için yapmamalýyým...
Ve yine beklemek çýkmakta karþýma soðuk suratýyla.
Ve de daha bir fazla özlemekteyim.
Kapý çalsa, gelsen yanýma kocaman gülüþünle diye beklemekteyim.
Hiç bir þey umurumda olmuyor sevdiceðim seni özlüyorken.
Olur olmaz gülüp, durup dururken aðlýyorum çoðu zaman.
Hasta bir ifade kapladý suratýmý ve ter kokusu sakalýma bile yansýdý.
Tutarsýz cümleler kurar oldum konuþtuðum insanlara.
Kýsa süreli unutkanlýklar yaþamaya baþladým, sen hariç sevdiceðim.
Geceleri saatlerce boþ boþ tavana bakarken buluyorum kendimi.
Her þey üzerime yýkýlsýn ve sadece sensizliðe neden olan zamanlar geçsin istiyorum.
Konuþuyorum seninle sanki karþýmdaymýþsýn
Ve gözlerimin içine bakarak dinliyormuþsun gibi...
Gözlerim yanarak özlemekteyim.
Yakýnken uzak kalmak ve yalnýzlýk...
Yalnýzlýðýn rezilliði...
Daha bugünken, sensiz yarýnýn nasýl geçeceðini düþünmekteyim.
Saliseyi dakikaya, dakikayý güne, günü aya çevirmekte seni özlemek.
Kavuþunca da; bir gün bir saniye gibi geçivermekte.
Seni özlemek; sen yanýmdayken bile olabilen bir þey.
Özlemek seni yaþamaktýr sevdiceðim.
Umut beslemektir seni özlemek ve burnunu silmeyi ummaktýr eskisi gibi...
Allah tarafýndan sýnanmak gibi bir þey seni özlemek
Ve yaðmur altýnda en çok ýslanmak istediðim gün havanýn en sýcak olmasý gibidir seni özlemek.
Bütün özlemeklerden sancýlý, apayrý özlemektir seni özlemek.
Ve poyrazýn ardýndan çise yaðmurlarýnýn yaðacaðýný beklemektir seni özlemek.
Ve cebime sýðsýn diye; sapýný çiçekçiye kestirdiðim bir kýrmýzý gülü, sana her defasýnda getirmektir seni özlemek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.