Bir An Olur ki Ruhum, Özgürlüğü Kucaklar

berrak bir gökyüzü,
parlayan yýldýzlar,
nemli topraklar.
sonsuz özgürlüðe hüzün dolu bakýþlar.
ýslak çimenler üstünde aðýr aksak adýmlar.
yalnýzlýðýn buruk hazzý dolarken hislerine,
kendini hatýrlatýr derinlerden bir sýzý.
gün biterken baþlar,
uzun gecelerin dinmeyen gelgitleri.
ayýn ve yýldýzlarýn desenlerinde aranýr,
sevgilinin hayali.
umutsuz düþler arasýnda kalan karmaþýk duygular,
hasret dolu bekleyiþ ve boþa geçen seneler.

karlý daðlardan coþup gelen,
dondurucu,
hoyrat rüzgârlar.
özgürlüðün hazzý vardýr soðuk esintilerde.
yürekteki aþkýn da,
umutsuz esareti.
uzun uzun bakarken karlý tepelere,
kýsa süren bir huzur tebessümüne yansýr.
küllenmiþ aþk ateþi alevlenip har olur,
tüter inadýna.
uzun,
soðuk bir nefes dolarken ciðerlere,
söner mi ki yangýnlar?
yürekteki acýlar derin bir ah olur,
süzülür dudaklardan,
karýþýr ayazlara.

gözler,
gizem dolu sonsuz karanlýklara bakar.
kýyýlarda bir homurtu uzaklardan duyulur.
kucaklar kayalarý aþk içinde dalgalar.
renkli ýþýklarýyla uzaklaþan bir gemi,
seviþir tuzlu sularla.
göðsüne vuran her dalgada,
derinden hisseder özgürlüðün hazzýný.
o an,
giden bu gemide yolcudur.
kurtulmuþtur aþkýn esaretinden.
enginlerde söylenir özgürlük þarkýlarý.
ah!
þu poyrazlar…
iliklerine kadar titrer,
ayýlýr düþlerinden.
hüzünlenen gözleri kýskanýr gemileri,
kýskanýr özgürlüðü.

bilir ki:
var olmak ve yok olmak arasýnda bocalayan bir aþk;
ya esarete mahkûm umutsuz bekleyiþtir,
ya da, karanlýklar içinde özgürlüðe gidiþtir.

yürekte esen coþku dolu fýrtýnalar gözlerde yaþ olur.
kapanýr göz kapaklarý özgür kalýr damlalar,
süzülür yanaklara.
uzunca bir nefes daha alýr.
dinmiþtir yangýnlarý sakinleþir duygular.
üþümüþtür bedeni ayazlarý hisseder.
gökyüzüne,
karlý daðlara,
karanlýk denize,
son bir kez daha umutsuzca bakar.
semaya açýlýr elleri.
dilde belli belirsiz bir dua rüzgârlara karýþýr,
özlemini sunar özgür dünyalara.


Mehmet Macit
31.01.2013
Samsun

Sosyal Medyada Paylaşın: