Diyorsun ki; acep neden, hep muhabbet aþkadýr?
Duygularda, terkip farklý, hazlar baþka baþkadýr.
Hasret yakar, hüzün yýkar, bazen vuslat güldürür,
Keder de bir, tebessüm de, hepsi zevkten öldürür.
Her sevende kalpler hassas, haller þahsa özeldir,
Yardan gelen her þey tatlý, aþk koþulsuz güzeldir.
Sevgi; gizdir, hissetmektir, anlatýlmaz yaþarsýn,
Her renk duygu tüm benliði, sardýðýnda þaþarsýn.
Aðlayan göz, gülen gamze, sözcüklerle yazýlmaz,
Kalpten baþka, hiç bir yere, ebediyen kazýlmaz.
Tutkunlarýn gönlü bahar, ömrü her gün gazeldir,
O’ndan gelen naz lezzettir, aþk koþulsuz güzeldir.
Kara sevda; yar uðruna, hepten heder olmaktýr,
Kýþýn yanýp yazýn donmak, bazen açýp solmaktýr.
Hiç kýrmadan, çýkarsýzca, sayýp deðer vermektir,
Kahýr, elem bahçesinden, mutluluðu dermektir.
Aþk soyuttur, dokunulmaz, tutamazsýn sözeldir,
Gelen eza, cefa hoþtur, hem koþulsuz güzeldir.
Hayat denen bir sofrada, sevgi ne hoþ yemektir,
Aþksýz yaþam tatsýz tuzsuz, lezzetsiz aþ demektir.
Ömrümüzde sevgi nimet, mühim olan tatmaktýr,
Hoþgörüyle gönül almak, dert ve gamý atmaktýr.
Aþk dün vardý, bu gün de var, hep olacak ezeldir,
Hudutsuz ve beklentisiz, hem koþulsuz güzeldir.
karakalem çalýþmasý bana aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.