ÖZGÜRLÜK DİLEKÇESİ

dün gece hasretin rûhumu sardý
zamanýn gizeme tebessümünde.
durdurup dünyayý seni izlerken
hayalin en coþkun menzilesinde.
özlemine düþerek nadide bir ceylanýn
iz sürdüm rüyanýn vadilerinde.
bilirdim ceylanlar yüreðinden avlanýr
sözün sihir vardý melodisinde.
dilimdi silahým, mermim tatlý söz,
birde tebessümüm vardý yüzümde…

kývrandým derbeder, sehere deðin
merak ve endiþe cenderesinde.
“düþüp te ceylaným bir avcýnýn aðýna
verir mi yüreðini çarnaçar, tuzaðýna?!…”
gece, kuytulardan alarak býraktýðý izini
çekilirken artýk dinlencesine.
güneþ tebessümle selam verirken
dünyadan kasveti silercesine.
güneþi sen olan derbeder yüreðimle
çekildim gönlümün kasvetli mahpesine…

hücrem özlemindi, prangam aþkýn,
hasrete mahkumdum; tatlý sesine.
ama de yâr bana, “biter mi bu dert;
gelmezsen mahkumun görüþmesine?!...”
azad olmak deðil meramým inan
çekerim cezamý ölürcesine.
ama bir arzum var kaderimi yazandan
sevk etsin seni de yûsuf’un hücresine,
o zaman bir ömür tutuklu kalsam
baþvurmam özgürlük dilekçesine…

Sosyal Medyada Paylaşın: