Senden Gayrı Devâm Yok

Ecel bile kýskanýr kendisini canýmdan
Visalsiz özlemlerle yanmak revâ’dýr bana
Sancý taþar sabaha cefâkar yorganýmdan
Sanmam ki senden gayrý bir can devâ’dýr bana

Gündüzlerim hafakan, geceler sanki makber
Gönül ipim dolaþýk, duygularým derbeder
Biteviye yüzdüðüm belâ denizi kader
Hayat sanki bir kambur, tâlih rüsvâ’dýr bana

Örselerken aklýmý ayartmasý hevesin
Çýldýrtýyor ruhumu gaipten gelen sesin
Haz duyduðum yangýným baþ döndüren nefesin
Sükûtun dinmez çýðlýk, dilin nevâ’dýr bana

Öz canýmdan yakýnsýn, üryan sana sýrlarým
Ruh gurbeti içinde eriyor asýrlarým
Mahcupluk tandýrýnda kan terler kasýrlarým
Gülþenimi kundaklar çýngý; hevâ’dýr bana

Sürüklendim arzunun selinde düstursuzca
Mahremiyet baðýna süzüldüm destursuzca
Ak yüzümü boyadým karaya fütursuzca
Benden sana kendimi; düþen þekvâ’dýr bana

Sürgünümü uzatýp koma beni kunutsuz
Þaþkýn düþer yüreðim kalsa bir an umutsuz
Özümde muhabbetin çaðlýyorken hudutsuz
Âguþuna tünemek sanki pervâ’dýr bana?!...

Yûsuf’un meczup rûhu yâdýnda pervânedir
Yangýn içinde caným, âdap ne, pervâ nedir?
Akla dargýn yüreðim yolunda dîvânedir
Hasrete hüküm giymek neden revâ’dýr bana?

Visal : Sevdiðine ulaþma, kavuþma âný
Revâ : Lâyýk, uygun, müstehak
Devâ : Çâre, ilaç, gýda
Hafakan: Sýkýntý, kalp çarpýntýsý, ýstýrap
Rüsvâ : Ayýplarý açýða çýkmýþ
Nevâ : Ahenk, ses, sohbet, rýzýk
Þekvâ : Þikayet, aciz kaldýðýný ifade
Âguþ : Kucak, sýðýnýlan yer
Tünemek: Sýðýnmak
Pervâ : Korku, çekinmek hâli
Asýr : Ortalama yaþayýþ zamaný,
Kasýr : Kusur iþleyen, kusurlu
Düstur: Umumi kaide, nizam
Destur: Ýzin, müsâde
Fütur : Zaaf, gevþeklik, dikkatsizlik
Kunut : Ýbadet, taat, dua, þükür hali,
Âdap : Usül, davranýþ kaideleri, yol, yordam

Sosyal Medyada Paylaşın: