Sevgi hattýnda acemi tayfalardýk
Diz kýrarken sinesinde itibarýn
Diþliler arasýnda iltifatlara yaslandýk
Günlük düþleri yutkunurken
“A c a b a”
Dedin mi sevginin sultasý düþer
Düþtükçe akla ve kalbe
Gelir vurur sevinçlerin coþkusuna
Tutamazsýn
Algýnýzla oynar cana direnirken sevgi
Bir sýr saklar gibi
Bir tebessümün ardýnda saklanýr
Hayal kýrýklýðýmýz
Tut ki seveni inandýrmak daha kolay
Ama kendimizi inandýrmak?
Odur asýl zor olan
Neden diye sorma
“Sevdi/n sevmedi/n”
Niye-sebebini sormayýz?
Nihayetinde etten kemikteniz
Kaldýr baþýný göðe, biz melek miyiz?
Bilmem anlatabildim mi?
Emin ol
O soruyu kimse kimseye soramadý
Korkusundan
Yok, görünürde sýðýnacak bir yeri
Ayaðýndan vurulursa bir sevgi
Nereye gidebilir
Sen!
Gir koluna size götür
Pir aþkýna!
Bana derviþçe bir seviþ biçimi anlat!
Salih kullara hürmetsizlik mi olur
“Vurgun nedir ki!” deme
Bilinir ki o örtülü gönüllerin ardýnda
Herkes kendi cennetini ya da kýyametini yaþar
Nikbinlik avare kaldý
Sen farkýnda deðilsin
Benim mi suçum?
Günahtýr, günah!
Bari naçizane bi fikir de sen yürüt
Diyebilirsin sen görmeyecek kadar körmüþsün
Bak yeþiller kuþanan doðanýn hâline
Vadideki zambaklara bak
Bütün kâinat birbirine sevgi ile baðlanmýþ
Ki tabiatla nebatlarýn hoþgörülü bir hiyerarþisi var
Ne üzerlerinde barýnan kuþlarýn
Ne gölgelerinde yatan insanlarýn
Ne de verdikleri mahsulün hesabýný tutarlar
Ne diye bilirim ki sana
Sarhoþ gibi bir halim var
Ne içmedim demeye dilim var, ne de içerken ispatým
Ey sevda ýrmaðýndan su içenler
Kanmayýn baktýðým aynalara
Akýllar nasýllýðýný ölçemez
Bu dünyadan olmayan bir þey eziyor beni!
Canýmdan b/aþka sevgiye vaad edecek bir þeyim yok
Gel be yaþam umudum
Umutlarý topla gel…
Öksüz sevinçlerin kavalyesi
Sokul bir parça sokul, üþüyorum
Haydi, kýsa kes kahraman
Methiye tadýnda kalsýn
Aðrýyý, sýzýyý, acýyý ben tek baþýma çekerim
Bana müsaade--KAYIP YALDIZ