varsýllýðýmýz yüreðimizin temizliðiydi
yoksulluðumuz zaten belli
hani kar nasýl bir þeydir bilmediðimi yazmýþtým ya
yaðsa bile penceremizde cam yoktu ki
görsem kar tanelerinin yapýþmasýný cama
adýný da bilmiyorum, kanat derlerdi o zaman
ahþaptan çift tarafa açýlýr
açýlýp kapanýrken pencere kapaklarý
menteþeler gýcýr gýcýr sesler çýkarýrdý
aslýnda biraz mahçup olmuyorum desem yalan olur
galiba tek köylü benim içinizde ama ne yapayým
ben sizin þehirliliðinize bir þey diyor muyum
ne güzel anlaþýp gidiyoruz iþte
barýþýk olmaktýr her þeyle olmazsa olmaz huyum
madem içimizdeki çocuða kulak vereceðiz
benim içimdeki çocuk da böyle
ne varlýða sevinir, ne yokluða yerinir
ne üstün olduðunu savunur
ne zavallý görünüp ezilir, azýcýk da asidir
atarsa tepesinin tasý dur durak dinlemez
yakar yýkar ortalýðý, atar bütün köprüleri
lakin saman alevi gibidir öfkesi
parladýðý kadar da hýzlýdýr sönmesi
ah çocuk ah sen neden büyüdün ki
Hatice AK/............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.