Uslu dur çocuðum,
buralar bize göre deðil
hiç olmadý da zaten.
öksürük meletine takýlý seslerimiz
nasýl da kurutuyor maziyi
otur yanýma, elli defa diyeceðim deðil mi?
hiç hazýr olmadý baban nisan da ayaða kalkmaya
bakma daha genciz de hamd olsun, filinta gibi
ama insan iþte, rüzgar misali savrulmaya namzet
yeri geldi mi bir tüfek kadar hýzlý olur baban, korkma
otur sen evladým,
babaný izle
bak nasýl da güzel yumruk yiyor
fiyakalý morartýlarý
hoyrat yaradýlýþlý ruhundan damlýyor yaþam
aç aðzýný evladým,
aç güzel çocuðum
baban senin için y a þ a r ý y o r
üstün körü meziyet, balkonaltý öpüþleri
nü tablolarda parmak izi býrakmayý sever babacýðýn
babana bak
annenle hayal et babaný evladým
bir nehir gibi uzanýp, kurumaktan bahsediyorum
kuruyup toprak olmaktan
sana dolmaktan
yazmaktan...
sahi yaz geliyor çocuðum
iki teker bisikletin üzerinde seleye oturtup seni
bayýr aþaðý uçacaðýz
baban senin baþýndan öpecek her saniye
rüzgar sanacaksýn ve yaðmur her yaðdýðýnda
benim nemli dudaklarýmý
kaldýrým kenarlarýnda dilan olacaðým evladým
küçüðüm, sana öyle bir bab býraktým ki, hayret edeceksin
’a’ çekip uzunca andýðýnda beni
ki o zaman eþkiyalarýn her biri bir ýsýrýk alýp götürecek
tanrý zannettiðin bedenimden
resmedeceksin
yaþamak diyeceksin
iki kanatlý hep m olacak kuþlarla
kurþun kaleminin araladýðý kapýdan
kuru boyalardan yeþil maviye sarýlacak
sarý bir güneþ var olacak hep, kýrmýzý kanayan
ben olcaðým
nasihat
kývrýlacaksýn kucaðýma
yaklaþacaksýn hep
anacaksýn maziyi yüksek seslerle
aðlayarak belki de
evladým
güzel çocuðum
böyle büyüyebileceðin aklýmýn ucundan geçmezdi
þimdi nasýl da mutluyum bir bilsen
bana ilk baba dediðin gün kadar mutlu
ama bir u koymadan
unutmadan, bu bataklýða saplanmadan
ah evladým, yanmayý geç, tütmeden mutlu olacaðým diyeceksin sen de
yýllarýn varýný boðacaðým
oðacaksýn sen avuçlarýmý kanýnla
haykýracaðým
haykýrmayacaksýn sen
baban gibi olmayacaksýn mesela önce
unutmayacaksýn da
usuz mutluluklar baðýþlamayacaksýn çocuklarýna
yaþayacaksýn, adam gibi, adýn gibi,
üstünkörü olmayacaksýn
çocuðum böyle aðlamayacaksýn
en azýndan çaðrýldýðýný düþünüp, yaþama
sevinç katacaksýn varlýðýnla
belki ben mezar da olurum
belki yanlýþ anlarým seni
emziðindeki þeker bitmiþtir
tatsýzdýr artýk hayat
sen yine de evlat, çekinme
gir bu babýn hasýlý d a r g a h ý n a
bir a daha çekmesen de okþarým saçlarýný
yanarým senin yaktýðýn o har da