Boþ gayedir özlenen, yangýna namzet sevi;
Her þeyi özden uzak, sulh denilen nesnenin.
Kim donatýr haybeden, gönlü kahýrdan evi?
Þöhreti hançer midir? Çið yenilen nesnenin.
Zikrine bak tutmadan, gül daðýtan ellerin;
Hâmili kim önce sor, görgüsü kimden icat?
Þarkýsý bentler yýkan boz bulanýk sellerin;
Fikrini gör, dalmadan döngüsü nerden ricat?
Arz edilen güftenin aslý neyin i mgesi?
Hangi dönek sallýyor, saklanýlan kuyruðu?
Can verilen ülkenin kaldýrýlan si mgesi;
Fermaný nerden acep, hangi ruhun buyruðu?
Menþe-i soysuzlarýn gittiði yol âþikâr;
Aslý, mukaddes olan ülkeyi yýkmak amaç.
Otlanacak yer bulan, katli vacip canþikâr;
Üstüne yandaþ bulup, sevgili baþlarda taç.
Irkýma kin besleyen hayta adanmýþ vekil;
Ermeninin aklý çok, satmaya çýkmýþ yola;
Maske takan yüzlerin her biri bin bir þekil;
Sünneti yok farzý yok, mahcubiyet(!) kol kola.
Bir acayip keyfiyet neþroluyor, þaþkýným;
Böyle aciz hâllerin dünyada yok benzeri.
Ýþte bu yüzden, Fýrat nehri kadar taþkýným;
Baþ yarýyor bendegân, kalk Oðuzun leþkeri!
Müf te’ i lün / fâ i lün / Müf te’ i lün / fâ i lün
_ . . _ / _ . _ /_ . . _ / _ . _
14 nisan 2013
Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN