Kýrmýzýyý öptüm dün gece
gözlerim yine Filistin aðladý,
Farsça yalanlar söyledim duvarlara
Ýçi boþ bir evin içi boþ bir iç savaþýydým
tüm bu karmaþanýn ortasýnda
sökükleriyle övünen bir þiir yazdým
annemin iðne deliðine sokamadýðý
beyaz bir iplik gibi
dudaklarýmla ýslattým
seni seviyorum dedikçe
iplik boynunu büktü iðneye
sevgilim
hani þiirler bir baþkaldýrýydý
olmadý iþte olmadý
ne saç vardý bende okþanacak
ne de çocukluk kalmýþtý kendimi kandýracak
dün gece
koridor üstüme yýkýlmýþtý
ruhumun üçüncü sayfasýna sarmýþtým
tüm sigara izmaritlerini
hepsi yarým hikayelerin acý sonlarý gibi kokuyordu
yani senden uzakta bir þehir
ne kadar benden uzaksa
o kadar karanlýktým o ülkeye
kadýnsýzlýk
annesizlik kadar aðýr bir suç
aðýr bir iþkence
varla yok arasýnda þiirler yazdýrýyor adama
yaðmur damlalarýndan kirlenmiþ pencerelere kýzýyor insan
daðýnýk yatak çarþaflarýna
nereden geldiðini bilmediðin tozlara
ütüsüz gömleðe
makarnaya
yumurtaya
tuza ve aþka
çayýn demlenmesinin zaman aldýðýný öðrenmek gibi iþte
yalnýzlýk çokça
þimdi sana heyt be diyerek
nasýl ezildiðimizin þiirini yazacaktým
vazgeçtim be sevgilim, vazgeçtim
biz karýncalarýn üzerinden zýplamayý öðrenmiþken
ruhumuzdan göç vermiþ bu Anadolu’yu anlatmak yakýþmaz bize
ben kýrmýzýyý öptüm dün gece
þiþenin mantarýný diþlerimle söktüm
þairlik deðil tirbüþonluktu belki de
ama yaptým
sonra biz Ýsraillilere taþ atan çocuklara aðladým
çünkü bizim aþkýmýz onlar için Ýsrail’di
biz onlarýn bize olan aþkýný iþgal etmiþtik
yüzümüzü birbirimize dönerek
ve üstelik iyi seviþiyorduk yalnýzlýklarýmýzýn diliyle
þimdi sana heyt be diyerek
seksen model ayrýlýkçý bir þiir yazacaktým
ondan da vazgeçtim sevgilim
yeterince maðdur rolünde son model Vatansever var etrafýmýzda
olsun lan
biz Vatan hainliði ile bile severiz bu yalnýz ülkeyi
yalnýz Ülkem ( Heyt be ) nin ironili batý sesidir
o ses batar , o ses daha çok batar sevgilim
çünkü burasý güneþin ….. yok yaa merak etmeyin
o kadar da kliþe deðilim
o ses
ipliðin iðneye dolaþtýðý iðneninse can yaktýðý yerdir
sevgilim
biz bu kadar promille yedi düvel kütüðümüzü terk ederiz
çünkü önce insanýz, açlýða ve aþka ayyaþýz
çünkü onlar var
ama biz yok’uz birbirimize
biz yok’uz ya iþte bu aðýr bir suç
peki neden yok’uz
þiiri ve aþký onlardan çok sevdiðimiz için yok’uz
biz yok’uz ya iþte bu aðýr bir suç
çünkü kendi ruh dergahlarýmýzýn müminleriyiz
ve bu bir suç, çok aðýr bir suç
çünkü biz hiçbir kitapta yazýlmayanla seviyoruz bize bizi yarataný
kitaplarýn ve söylenenlerin dýþýna çýkmak onlara göre suç
ama bize göresi iþte
bize ait olaný
kirletilmemiþ, þekillendirilmemiþ olaný suç
ve biz bu suçu iþliyoruz sevgili
birbirimize yok’uz
ama onlar var
olsun, varsýn olsunlar
vardýr tanrýnýn bir bildiði
heyttt be ( yalnýz Ülkem )
heyttt beeee ( yalnýzca öptüm demek suç )…