Katilim
Hangi puslu intihar havasý bu ?
Kim biçti bu aþka kefeni ?
SEN !
Ruhumu dizlerine çöktüren kadýn !
Hangi hayale, hangi masala kandýn ?
AÞKtýn !
Saftýn.
Hangi kirli denizlere kulaç attýn ?
Adýnýn anlamýnda boðdum gözlerimi.
Gördüðüm kadarý ile deðil,
Görmediklerimle sevdim seni..
Gidiþine uydurduðum hiçbir masal mutlu bitmedi,
Kandýramadým içimdeki beni ..
Ne de çok yanlýþ anlamýþýz birbirimizi;
Ben büyük sevdim, sen büyük gittin ..
Ve bilirim,
Büyük sevemeyenler, hep büyük giderler ..
Bu aþk, fazla temizdi senin için !
Ki sen, en çok siyahý severdin.
Bitti iþte !
Geceye gömdün düþlerimizi..
Bir elveda, hançer misali boynumda..
Son isteðim; katilim olsun ellerin
..
Sen
Dar aðacýndaki bir idam mahkumu edasýnda,
Ne de güzel kestin nefesimi..
Ve ben,
Kalbimi koymak istercesine avuçlarýna,
Ne de güzel verdim son nefesimi.
- Abdullah CEMEK ( Muhammed Safi )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.