Ýnandýðým doðrularým var;
Eðilip bükülsem de,
Onlarý eðmem sonuna kadar.
Onlarla kazanmýþým,
Onlarla kaybetmiþim,
Yenmiþim, yenilmiþim
Fakat, gönlümden ve onurumdan
Hiç ödün vermemiþim.
Doðulu yobazlýðýna da,
Batýlý hokkabazlýðýna da
Ýtibar etmemiþim,
Ýstanbullu çizgimi
Hiç deðiþtirmemiþim.
Çið süt emmemiþim,
Çið yememiþim.
Çið yaným kalmamýþ pek.
Çünki, ben
CUMHURÝYET ÇAÐINDA,
OSMANLI MUTFAÐINDA
KISIK ATEÞTE PÝÞMÝÞÝM!
Ünal Beþkese (2007)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.