dolandýk pamuk ipliðine...çöz çilemizi...
sizli bizliyken tekne ahþaplarý,
boðazýna düþkün dalgalarla
iki martý düþtü denize,
bir karabatak
gölgesi düþtü kýyýya uzun eteklerinin,
uzun boylu kadýnlarýn
saçlarý kýrýþtý Ýstanbul’un
suda sekerken sabýr taþlarý
gül açma mevsimiydi
soyunup,dökünen bir vakitlerin
kalkýp gidesi bir beklemeydi
geceydi...
su aynasýnda kulaç attý,
ehlikeyfin bakýrý
al bastý ilk harfini,
fal kapamýþ fincanlarýn
dallanýp,budaklandý
boðazý boþ sözler
arka yüzü sýrlanýrken camlarýn
sözünden döndü yemin billahý,
noktayý bilmeyen kalemlerin
sisleri acýdý sýk boðazlarýn
terlerken su yüzleri,
kaçmýþ uykularýn
sözü ayazdý ergen hüznün
dili titrek
aklýndan dünler geçti,
deniz manzarasýz vapurlarýn
dalýp dalýp çýktý,
güz sancýlarýnýn ucu açýk cümleleri
diþini sýktý noktalý virgülleri,
öznesiz boþluklarýn
koþuþturdu süklüm,püklüm duygularý
parantezleri mahmur kelamlarýn
açtý on iki perdesini,
üç oktavlýk çýðlýklar
düþü hasatsýzdý bir içim sularýn,
kalemi kýsýr
korktuðumuz kadardý aslý,astarým
durdu notasýz aralýklara ses
iki yana düþtü kol,
sustu heves
sürüdü uzun eteklerini,
uzun boylu kadýnlar
yürüdü…
içlendi dilini ýsýran yalnýzlýk
son adýmlara gülümsedi,
bir uçtan bir ucalar
gelgitlendi karanlýk
sýrrý sürçtü en bilinmeyenin
s/aklým gitti
þehir bitti
þiir bitti
Suadiye.2013