Eni

elimle güneþi tuttum
kimse inanmadý
aðrýmý ateþe attým
ateþler aðladý
geçmiþ geçmiþ deðildi
ama gelecek geçmiþti
sustum...

herkesin yüzünde ayný yaðmur
benim yüzümdeki yaðmurum bensiz
ben yaðmursuzum
yaðmursuzluðum da sensiz
sancým sancýdan ayrý
ayrým ayrýdan
küstüm...

yollarýn harcýný verdiðimi sandým
zamanýn hakkýný
þiirledim mevsimlere minnetimi
koyuldum seyrine güzelliðinin
sesinden aldýðým alfabeyle
sesleneceðim ölüme
düþtüm...

perdeleri çekik evlerden geldim
aydýnlýðý mavi rüyalý denizine
beyazýný kuþandýðýmý sandým
gülmemiþtim yazýma
hiç sevmemiþtim kendi sýcaðýmý
nem varsa senden saydým
saydým...

býraktým kendi haline zamaný
görüþ günlerimdi seni görmelerim
zaman parçalandýkça
bütünledim kendimle aðrýmý
kandým kendi pýhtýmda rýhtýmsýz
serseri bir kandým
gözlerime söylemedim unuttuðunu
andým...

durarak gittim giderek durdum
susarak söyledim söyledim susarak
aðladým gülerek gülerek aðladým
yaþayarak öldüm öldüm yaþayarak
de
severek sevdim
de
sevdim severek...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: