HALİN NİCE...

Kimin eli kimin cebinde,
Umurunda mý el âlemin;
Kim düþürdü bu hale.
Edalý gözler, yalan atan diller,
Kalmadý artýk
Art niyetsiz, sýcak kalpler,
Meydanda artýk,
Baþýboþ düzen
Ve de yerli yersiz yüze gülen.

Bir çalým bir eda
Gör bak üþüþürler etrafýna.
Alýþýk deðil kimse
Ne samimiyete,
Ne de azýcýk ciddiyete.
Yerli yersiz konuþtun mu
Bir de alaylý bir þarký tutturdun mu,
Kandýrmak kolay cümle âlemi.
Kimseler dinlemez oldu efkarýný,
Azýcýk iþve
Biraz da neþe
Sürükler milleti peþ peþe.
Zor deðil oysa
Azýcýk mert olmak;
Laf kar etmez
Anlamayana azýcýk sabýr et.
Bir sor bakalým
Halin nice;
Ýdare ediyoruz iþte,
Ýç güveysinden hallice.
Ne kadýn ne de erkek
Bize saðlam dost gerek.

Ne sazým var
Ne sözüm var;
Azýcýk aþým,
Kaygýsýz baþým var.
Çok deðil gönülden geçen;
Yiðide, ere, dosta, düþmana
Sor bakalým
Halin nice.

Zaman akar su misali;
Ey gönül sen boþ ver ahvali.
Sadece sýðýn O’ na
Sonra gelir her þey
Peþi sýra.
Kadim dostun bir tek kendin,
Böyle gelmiþ böyle gider;
Bu gidiþle
Ne yaþ ne de dert biter.

Yaþa gününü,
Elbet herkes görecek bir gün gününü.
Dün, bugün, yarýn
Akýbeti belli bu dergâhýn.
Bu da gelir,
Bu da geçer,
Elbet bir gün
Sona erer tüm dertler.




Sosyal Medyada Paylaşın: