GÖNÜL ( EDEBİYAT) DEFTERİNE...

Duygu bu,
Dizginleyemezsin
Bir kýsrak gibi.
Asla tahayyül edemezsin
Nereye varýr.
Yayýndan fýrlamýþ ok gibi
Kestiremezsin akýbetini.
Kimi zaman için kýpýr kýpýrdýr,
Adýný koyamazsýn;
Oysa aþktýr hissettiðin.
Belli belirsiz burkar kalbini,
Derinden, farkýna varamazsýn.
Anlarsýn ki aniden;
Bir bakmýþsýn ki,
Kalbin sökülmüþ yerinden.

Kimi zaman için acýr,
Hüzün bulutlarý sarar baþýný;
Týpký dumanlý bir dað gibi.
Ve bir bakarsýn ki pus daðýlmýþ,
Buyur edersin
Kapýný çalan mutluluðu.

Seyre dalmýþ gönlünde
Sevinç hâsýl olur aniden;
Gönlü zordur zapt etmek;
Yerli yersiz gelgitler,
Anlamýný bilemediðin tüm hisler.
Aslýnda bir mozaiktir her biri.
Tek tek iþlersin kalbindekileri
Týpký nadide bir oya gibi.
Ve çentik atarsýn her birini
Yazarsýn teker teker
Tümünü gönül defterine,
Paylaþýrsýn gönül dostlarýnla;
Tanýdýðýn tanýmadýðýn,
Dertli dertsiz senin gibilerle.

Belki bir tebessüm belirir,
Belki de bir damla yaþ akar;
Kim bilir kimin ne derdi var.
Gönül ister herkes mutlu olsun ve neþeli;
Gönül ister, herkes gönülden sevgili.

Paylaþacak bir dost, bir yürek ister gönül;
Gönüllü herkes aslýnda;
Tüm içtenliðiyle sevmeye ve paylaþmaya.
Bilip bilmeden,
Ama asla incitmeden
Paylaþacak bir dost, bir yürek ister gönül.

Anlarsýn ki,
Bir çift kelam her þeye muktedir
Ve içindeki ses bilir ve söyler ki:
Bu defterin sayfalarý
Bulut kadar beyaz;
Sonsuz sevgi ve selamla
Her daim kýymet bilir
Ve gönülden sýrdaþ.




Sosyal Medyada Paylaşın: