günendi elindekini sonraki bir ele býrakacak küstâh çiçekli dalgalarýyla. vuruþmaya hazýr iki kýlýcýn keskin ayracýnda duran kimliðim köhne krallýðý yýrtacak aðzýma ses býrakýp kaçan altýnlarýyla istemediðimi belirtince orada paslanacak kuyruk önüme geleni geçeceðim orada.
taþýndým kendi ölü yaðmurlarýmdan cân vermeye baþka yolculuklara gövdemi götüren þeytân asýlsýzlýðý getirtip, hüzün þekerini içtirerek bana, kanýmý almaz mý? alýr alýr alýr! –o alýr
gülümser ve baðýrýp çaðýrýrým uzaklýða düþen rengimi derim git artýk çað tutuþtu bile olduðum ân, yürüdüðümle sýnýrlý deðil. haritasý acýnýn ve ben pusulam kobay baþka bir yarýna bilmem, giderim, dönencem yoksa kapým bir kez kapanýnca, açýlmaz soðuk ve serin sabahlarýn bayramýna.
iki þeydir uðruna hayat döktüðüm sonrasýnda uðuldarken baþým kirli sineðe daha çok günaydýn derim iki þey mümkün kýlýnmýyorsa.
sevinirim yýrtýp kaçtýðým rahimler için ölü seviciler ve sahte hüzün balolarýndan çok kadýn için çok kadýndan kaçmýþýmdýr çok adam için çok adam görmüþümdür kendimi.
tutuk saðýr bir gece kapaðý çevrilmiþ aðzýmýn üstüne son dileðimi belleyen yeþil gözleriyle bir yýlanýn ensesine fýsýldanýr taþ kumaþýmdan fark edilir siyah bir tas… suyum büyür, suyum üzülür suyum donar, acýlarýn kaynama noktasýnda. buhar olur yalnýzlýðýmda.
övülen yalanlarý saklama gerçek deðildir aklama tanrým olanlarý anlama solan çiçeðin yazgýsýný fakat iyi et kalkýnca kara bulutlar ve yaðmur, sabah. duyuldu:
kapýyý kapadým, göðü açtým! bana lâzým olan buydu.
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.