Neden diyorum, neden bu uðultulanan içimdeki zahmetli gözler ve taþ ayýklamalarý nereye bassam, orasý uçurum.
Senden bir þey olmalýydý hiç olmamýþ kuyunun derinliði kurtlanmýþ çocuklardan elma çýkarttýkça silik çalgýlar, koyu küller arasýnda zengin bir býçaðý okþayýþýn kýrýlgan sesi kemikte duran sonsuzluk dayanaðýyla ayna içre ayna tutumudur chagall renkleriyle kanarken.
günü geçmiþ bir sanrýnýn baksýn þekilleri ve heyulasý çoraklýðýn gidilmiþliðe tuttururken beni þehir biletimi yakan bir askerdir yalnýzlýðým yalancý kovalamalarla geçer çocukluðum gece olunca bir baþýma kadýn etleri ve irin sessizliðime sesim, kimsesizliðime kimim bilmeden Ýrkilen sabahýn þakaðýna bakarak neden diyorum, neden
cevap vermiyor kýþ harici sabrý denenmemiþ çiçek yanýt vermiyor: kýyýda çalan telefon bir þey demiyor: militan yayýnlarýyla karýþmýþ âyinler
fakat istiyorum ki þaha kalkan atýn orada gördükleriyle bilinmesin bahsetmekten korktuðum o þeyler göðün ölçüsünü almayý deneyen kuþlardýr matematiði asýl geliþtirecek olan Yüzünün yaðmurlanýþý uzaklara hatýrlatmaz mý sanýr topraða düþmeden? vardým ilgisine gerek duyulmayan hayat çöplüðüne ve ihtiyar bakýþým kadýnlarýn memeleriyle deðerlendiði çaðda ucuz bir þiþe içine, aðýr mektup koyarak açýldý uðraksýzlýðýn denizine Gitti tutmayan bir sivri kalem mapustan çalakalem gitti yutulmayan gürültülerle þimdiye edilen hakaretler þimdi baðrýna taþ koyup üvey devlete saldýran çocuklar çakýl taþlarýnda aciz unutuþ gitti gelmem demeye getirilen ayak
tansiyonum düþtü çýktý denizde seken bir yumruk gibi kalkýþtým baðýrmaya –vazgeçtim duymaya yoksa gelen, söylenen duyulmadýkça daha güzel dedim içimden.
acýyý ilk benimseyen masum deðil acýtandýr. bu mu gerekli olan? artýk bulmayacaklar beni geri getirdiðimde Payandayý çok gizli yanlýþlarý bilmekten öteye geçip suskunluðu tanrým etmeyi bellerim.
nasýlsa gün ýþýðý getiriþime deðil de siyah kabýma ve yanlýþlarýma bakar yanlýþý içinde tutan, doðuran.
bilmez miyim ateþin köprüsünde suyun önemini bilmezler ki gayret edilmeyen ve baþ aðrýlarý nöbetsizliktendir bir insana.
evim yoktur artýk günah bellerim durmayý yaklaþýp kaçanlarý sevmiyorum sevmiyorum soymadýkça doðruyu ve yanlýþlarý söylenmedikçe kabul etmiyorum bahis açan geceden, rahim çalan adýmý gizliden, yalnýzca gizliden bir çýrayý yakmayý çýra kül olunca bilenden medet ummuyorum.
Çok dedim, neden, neden neden ey hayat! nasýl istersen.
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.