Âþýk olanlar için, “olmazsa olmaz” kural Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ. Kalplere Sultan gerek, olsa padiþah, kral Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ.
Terâzi tartmaz onu, var sanmayýn darasý Bir kez aþka düþmüþsen, hiç kapanmaz yarasý Kýlýçla kýn misâli, bir bütünün parçasý Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ.
Sevdâya kapýlanlar, aradýðýn bulur mu? Aþka dûçâr olanlar, “ooof” çekmeden solur mu! ? Boþ bir saraya benzer, gönül yârsiz olur mu? Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ.
Aþk öyle bir iksir ki, kalbe akan ýlýk su Netice hiç deðiþmez, ister “Hay” de ister “Hû” Gönül dilbersiz olmaz, fýtratýn gereði bu Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ.
Gördüðün güzellere, su misâli sen akma Eðer gerçek âþýksan, yârden gayrýna bakma Herkesin yâri olsun, Rabbim yârsiz býrakma Her Leylâ’ya bir Mecnûn, her Mecnûn’a bir Leylâ…
03/04/’13 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.