Rüzgarýn ellerinden tutup yaðmuru giydirdim saçlarýn geceydi biraz
Avuçlarýna Metor düþürmüþtüm ama sen yoktun suyun sadakatine okunmuþ bir taþ attýlar keskin kirpiklerinle sol yanýmdan girip orda kaldýn
Ben öldürüdüm - Hezekiel henüz çýkmýþtý kabrinden diþerinde unutulmuþ iki kuþ göçü kurnaz tanrý Enki bak ellerimin Alfabesine kuzeyinden hira gömüyor peygamberler bir þairi ölüler baðýrýyor/ nasýl bilirdiniz....
Ben bir göçün paranoyak kadavrasý alnýmda unutulmuþ kentler bilirim tam ortasýnda yýrtýlmýþ labirentler taþlarýna ayetler yazýlmýþ mühebbetler kadri mutlak aþklar ateþin en mavi yüzünde
Nerdesin diye sordum bir aynaya kýrýk bir gülümseme üþüdüm ey Homer amca Kestiler saçlarýný gecenin diline lal sürdüler þiirlerimin
Susmayý sevdim sonra
üçe kadar saydým bir kelebek bir sanrý bir akvaryum dýþarda amentü ah bu benim kaderim...
Kadýn dur gitme henüz dogmadý Meryem henüz yüzün Elbistan ve ben henüz ögrendim sevmeyi bir güz çiçeðine bakarak
Dedim ki etimde kalsýn gözlerin çün ki en güzel yaramsýn sen
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.