Bizi gölgelerinde düþündüm
ormanlarýn, bir parkýn, tarla sýnýrlarýnýn
içinde ve altýnda dinlenirken
seni anlatabilen þiirler yazýlabilir
açlýkla, toklukla
sevinçle, hüzünle
seni yaþayan þiirlere sarýlýyorum sessizlikte
bir rüzgâr nasýl yapraklarýna eserse öyle iþte
gözlerin diyorum, masadaki sürahi
saçlarýn diyorum , çocuklar koþturuyor neþeyle sokakta
ellerin ekmek
tebessümün , viþne reçeli
ve sesin, kendimi gizleyebildiðim tül perde
uyuyarak zaman kaybetmek istemiyorum
seni yaþayarak uykusuz kalabilirim
zamanýn hür býraktýðý bir köle dilim gözlerine
siyah çocuklarý, beyaz misketleri
Asyayý tanýmaya çalýþýyorum
akasya renklerini harita yapýyorum koridorda
çýplak ayaklarýmla ýslak izler býrakýyorum yer karolarýna
Somalili bir annenin memelerine süt oluyorum
bizi o cehennemin gölgelerinde doyuruyorum
bu çýplaklýk nasýl sana yakýþýyorsa öyle iþte
bizi gizleyebilirim bir mektupta
sandýkta, bir ülkede
hayatýn suçlarýna dönüþebilirim hatta cezaevlerinde
her suçlu ýslah olabilir belki de
ve o kapýdan çýktýðý an, yeniden baþlamak
seni derin derin ciðerlerime çekmek
bir sevmek ki
sýðmýyor iþte kudretli bu bedene de
Tanrý duymalý bu sesi
Aþkýn kalbine dikilen aðaçlarýn da suya ihtiyacý var
yaþamak oluyor sen olunca en güzel bahane
yaþamak yazmak
yaþamak yetersiz kalmak tüm bu coðrafyalara
boþ limanlar, zeytin aðaçlarý
demokrasi meydanlarý, çimenler
insanlýða enjekte edilen tarihi sözlerde bile bizi aramak
gözlerin diyorum,
gözlerin gökyüzünde bir mavi
yok böylesi iþte ...
.