Hiçbir yol aslý gibi gece deðildir
ve dahasý kýrmýzý bültenlerde
beþ kuruþa anlatýlmayan ölümler gibi
öpmek ki seni öpmek
bir dilim ekmeðin lâl nesli kadar
serçeliðimin þafaða aþkýný anlatýr
yolsa dinleyenlerden deðildir
adresi belli bir gitmektir
Kim daha fazla sevgili olabilir
Kitaplarda geçmeyen cümlelere
Hangi þiir kendisine bu kadar eksilebilir
Eksiltebilir parmak uçlarýyla yazýlýyorken
Yani siliniyorken
Sadece çocuklarýn tebessüm ettiði bir ülkeden
gökyüzüne dökülmek bizimkisi
tasvirini doðrulayan sözlükleri keþfederek
ki hiçbir yaðmur damlasý düþmez artýk topraða
çünkü ben sana bahçe olabilmeyi sevdim sevgilim
sýnýrlarý ve tüm renkleri senin gözlerin olan
bu solo intihar eder artýk aþka
caddeler, fahiþeler, kediler, tarifelerse kimin umurunda
yol söyleyenlerden deðildir
þovenist mýzraklarýyla esen rüzgârlara saðýr ölmektir
ve bu veda kutlanýr sadece gün aðarýrken
etten kemikten sýyrýlmýþ seviþmelerimize çiçekler açar
köksüz ormanlar giyinir bizi
seni anlatabilmekse sevgilim, o açlýðý
Afrika’yý bile içimden geçirebilmektir
bir ölmekse böyle sevmek
suyun kýsýrlaþtýrýlmamýþ yataðýna dönüþmek gibi
özgürce anlatýlabilen bir manzaraya suskun biz
ve bizi anlatan suskun izleyiþlere bir ölmek
Yani tapýnaklar dudaklarýnýn yankýsý tüm bu seviþlere
Bir ölmekse böyle sevmeyi ezberlemek
Bu solo intihar eder artýk aþka
Bir titreþimi sevmek, bize böyle sevmek…
.