Ayrılık Türküsü

bir ayrýlýk türküsüydü zaten
çalýp duruverirdi yanýbaþýmýzda.
sesimiz duyulurdu.bütün kavgalarda
bütün türküler bizim için çalýnýrdý radyolarda,
gece olunca sesimiz,dinerdi
kimseler bilemezdi
hangi suçun sanýklarýyýz diye..

her neþede hissederdim aykýrý ellerini
ha boðazlandým ha boðazlanacak
hallere sokardýn,zamaný
geçmiþim,
tüm þehirlerin þerefli sokaklarýnda eridi..

bütün gençliðimi
büyük sevdamýzý yaþarken
uzun saçlarýnda tükettin
en derin nefesleri
tarlabaþýnda,
beyoðlu sokaklarýnda.
çektik ciðerlerimize
kirletme,
yazýk edersin
yüreðim ellerine þahitlik eder..

hangi türkü beni sana anlatabilirdi.
hangi arefe günüm,sana bayram sayýlýrdý.
bekle!
baharýmýn bulanýk sularý
bekle!
kýrýk sazýmdan dökülen naðmeler..

uðruna dinledeiðim türkülerin,hangisine
çizik atsam,önünde titrediðim
bayramlýk el öpmelerim gelir aklýma.

ya;
mahmur bir serçenin,mahsum kanatlarýnda,
sana geleceðim.
yada;
kalleþ bir timsahýn,
göz pýnarlarýnda,son bulacaðým.


Nihat KURUYER

Þiirime Nefes Olan Funda SAÐLAM Haným Efendiye Sonsuz Þükranlarýmla.


Sosyal Medyada Paylaşın: