Gönlümün baharýnda Dökülen dökülürdü Sular bulanýk Baktýðým nehir,sabýrsýz. Denize döküleceði günü beklerdi. Yaþadýklarýmý,filim þeridi gibi Serseler gözlerime, Üzülmem, Çünkü, Hayat bizi böyle sevmiþ.
Ýsminin her harfine,bin lahnet okuyup, Satmýþým dünyanýn anasýný Kader, Boyumu çoktan aþmýþ Geriye dönüp, baktýðýmda Cilasý dökülmüþ koca bir ömrüm var. Neresinden tutsam elim yanardý. Yüreðim sýzlar,yar Dilim yanar.
Halbuki ben, Gözümden akan bir dirhem göz yaþýmý Silecek kadar iyimserdim.
Gitmek vardý buralardan, Aklýn ötesinde,gönlüne, Secde ettiðim Deli bir sala,binmek Bir kurþun bana,sýk, Bir kurþunda,sendeki bana yar Sevdanla diz dize, Mahþer-i huzura dönmek vardý. Acýlarýmla el ele.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nihatkuruyer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.