Ölümün Kıyısında Yaşamak

bu gün ölümün kýyýsýndaydý yüreðim
hasta yataðýna bakýyordum.
en son dudaklarýmdaki sözcüðü
en son yazdýðým þiiri
en son kurduðum, cümleyi düþündüm
ölümü düþündüm...

bu gün ölümün kýyýsýndaydý yüreðim
elimde resmin sana bakýyordum.
en son içimi yakan sözünü
en son öldüðün mevsimi
en son aðlattýðýn, günümü düþündüm
ölümü düþündüm...

bu gün ölümün kýyýsýndaydý yüreðim
mezar taþýna bakýyordum.
en son ektiðim gülü
en son serdiðim topraðý
en son okuduðum, duayý düþündüm
ölümü düþündüm...

bu gün ölümün kýyýsýndaydý yüreðim
mezarýnýn baþýnda yeþeren otlarý
en son diktiðim aðaçlarý
en son suladýðým çiçekleri
en son kuruttuðum, göz yaþlarýmý düþündüm
ölümü düþündüm..

hadi gel!
her yerde sen varsýn
yokluðun ölüm ise,
sensizlik,
ölümden beter...



Nihat Kuruyer
nihatkuruyer@


Sosyal Medyada Paylaşın: