Her sabah ilk önce,
güneþten önce uyanýp ben,
bir koþu selamlarým zamaný.
Ay ve aydýnlýk gökyüzünde buluþurken,
uykularda uyanýr,
Güneþ doðmuþtur artýk.
Ah,bu þehrin yalnýzlýk kokan sokaklarýný,
görmeliydin ýþýklar sönünce karanlýk halimi.
kývrýlýp aðaçlarýn arasýnda,yangýnlar var.
Þehir de gülmez çocuklar,
bu sazýn teli ne canlar alýr þimdi.
Sahipsiz bir mezar yeridir,
üflemek ne çare,
Ölüm baki olmuþtur artýk.
Sevgilerde inecek var kaptan !
buralarda müsait yerde,
biliyorum,karanlýk yollardayýz.
Sen bilmezsin,ben her sabah ilk önce,
güneþten önce uyanýp hep.
bir koþu selamlarým bu þehri.
Burasý kimsesizler mezarlýðý,
burasý Ay ve aydýnlýk buluþurken,
sahipsiz sevgiler yurdudur.
Ölüm baki olmuþtur artýk,
Buralar da gülmez çocuklar.
Dur kaptan !
Sevgilerde inecek var.
Ümit Berhami / Sevgilerde inecek var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.