desem ki;
bir zamanlar
aklýma düþtüðünde
yüreðim deli gibi çarpar
bir an bile aklýmdan
çýkmazdýn...
inanma...
hayalinle her karþýlaþmamda
yüreðim daralýrdý
neden diye sorsam kendime
özlediðimi fark ederdim
seni özlemediðim
bir saniyem
olmazdý...
yalan...
sabah uyandýðýmda
yüzümü tebessümün yýkardý
þimdi aklýmda kalan
ruhsuz sözlerin
tebessümünde
neler sakladýðýný
anlamazmýþým...
iftira...
ne çok inanýrdým içtenliðine
yazýk ettin hem kendine hem bana
tüm benliðimi harabeye çevirirken
oyun oynadýðýný bilmemiþim...
boþver...
sen ulu bir çýnardýn yüreðimde
ben dalýnda yaprak
düþerken tutmak yerine
savurdun rüzgarýnla
hiç düþündün mü bilmem
kazancýn, kaybettiðine denk mi?
bana ne, dersem aldýrma...
28.02.2011/Hatice Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.