Yanýmda sanmýþtým, gitmiþsin meðer,
Duygumda zihnimde, bir düþ sen eðer,
Gölgen mi tuttuðum, sarmaya deðer?
Bahtýma yað dedim, gamla yýkadýn,
Gönlümün harýndan, gül deren kadýn.
Kan deðil bir volkan, nabzýmda akan?
Deðmeyip hisseden, görmeden bakan,
Tutmadan bilmeden, kavurup yakan,
Kahretmek mi yoksa, nedir maksadýn?
Tebessüm et biraz, kem bakma kadýn.
Ne hepten uzak, ne dünyanda varým,
Eksiðim sende mi? Diðer kalp yarým,
Bir masal mýydýk, ‘bir hiç’ mi kârým?
Gözyaþým kadehte, madem susadýn,
Müjgândan cýmbýzla, nem alan kadýn
Bakarken zakkumsun, baldýran zehir,
Köpüren bir selsin, coþkun bir nehir,
Bedenim, yýktýðýn, haraptan þehir.
Her vakit böyle mi, zýkkým mý tadýn?
Baðrýma hançerler, saplayan kadýn.
Hayalsin, kimi giz, bazen her yerde,
Bir rüya, kâh serap, bilmedim nerde?
Canýma dermandýn, düþürdün derde,
Ruhumdan kopardýn, hicran týkadýn.
Kederden boðmaya, ahdeden kadýn.
Uslanmaz küheylan, daðlarda karsýn,
Bilmedim ne düþman, ne de ki yarsýn,
Ya çek git, ya da sev, kollarým sarsýn.
El miyim ben neyim? Olmuþum yadýn,
Bu kadar sitem çok, ey maðrur kadýn.
Elemle gam salan, hem vuslat çalan,
Sayende aþk nalan, sevmek de yalan,
Derbeder kalp talan, bir enkaz kalan.
Bilmedim, namýn mý, kapris mi adýn?
Desen de fark etmez; vefasýz kadýn.
karakalem çalýþmasý bana aittir