Sözün tükendiði mýsraydý dudaðýn
sönmüyor taþý yüreðimin alevinde
yaðmur yaðýyor
dizleri kanýyor güzelliðin
ben dört iþlem maðduruyum
hala üç ile dokuzu topluyorum
yanayana sayamýyorum
ama yaðmur sayabiliyor
meleklerini.
güçlüyü oynayamam
madem duracak sevgilim yaðmur
birbirimizi üzmeyelim
býrakalým, yaðsýn yaðmur gözlerimden
içtiðim sigarayý söndürür belki
senin yaþlarýnla dolu þu yaðmur