Ezan okunuyordu. Garip bir duygu sardý bedenimi. Ne zaman bu ilahi sesi duysam irkilirim saten. Kalktým abdest aldým gittim camiye, Kýldým namazý ettim duamý bütün kalbimle, Ýlahi nurla nurlandý gözlerim…
Tanrý yaradandý, Nur yaðdý gökyüzünden gönlüme Bir rahatlýk hissettim içimde. Ýlahi güç dedi. Yine gel ihmal etme sakýn bana gelmeyi, Düþün bütün güç bende ben Yaradan’ m kainat ý ve seni Ve senin gibi insanlarý Ýçimdeki ilahi sesler….,
Ýþte o günden sonra, Ben hep bu sese uyarým bu sesle kalkar bu sesle yatarým, Gücümü ondan alýrým. Sabah olur yine o sesle kalkarým. Uslanýr gönlüm bu ilahi sesle….
A.Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.