Hal...

Karanlýk bir ufku gösterir her hal,
Keskin bir viraja geldik zamanda...
“Irkçý” damgasýný vururlar derhal,
“Ne mutlu ki Türk’üm” dediðin anda...

Nutuklar milleti bölmek üstüne,
Türk izini yurttan silmek üstüne.
Nice menfur ilmek, ilmek üstüne,
Gideriz meçhule siste-dumanda...

Kimi bin bir pare ümmet peþinde...
Kimi aciz kuldan himmet peþinde...
Kimi kul olmadan cennet peþinde,
Aklý olan için din de, iman da...

Kavga eder gibi “bin nimet” ile,
Kurtuluþ yolumuz, sefalet, çile.
Binmeyi düþünmek hepten nafile,
Saadet gemisi yok bu limanda...

Dünyanýn hürriyet aþkýna inat,
“Mü’minin” özlemi kutsal saltanat.
Küffara has artýk, bilim ve sanat,
Ne olur, hep elden medet umanda...

Aslýna uymayan kader, tevekkül
Algýsýyla olduk “aciz” birer kul.
Yýkmaz cehaleti öðretmen, okul,
Kör nefsin eline geçti kumanda...

Yüzlerce cengaver kodeste çürür,
Ecdat vatanýný ecnebi korur.
Tüm mühim iþleri “müttefik” görür,
Çöktü üstümüze sinsi bir manda...

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…