zühreli yýldýzlan
matmazel aðaç
cýbýldak dil falan
þeyi söylüyor can;
can buya
itlen döðüþmüþ, dal taþak puþtnan
þeyi söylüyor iþte;
gökkürsüsü gökkürsüsü
yukarýda yaðmur
aþaðasý götgürültüsü
ne merhem þeymiþ gibi pis duman
garsonlar kirliler, yý’kamýyorlar acýlarýný
kiminin tablosu soluk soluða oturuyor duvarda
duvar da duvar ha karýsýna benziyor birinin
-duvar daha çok benziyor karýsýna-
edirneli çavuþ remziyi gittiydim görmeðe
tutuklamýþlar geçen mart
sekiz matinesinden çýkan bacýsýna zarfta
kira parasý verirken fatura neyin
yargýlardan dönmez
uðurlar ola
zöhre kýz
vazoylan iki dýzlak çiçek
girivermiþti ondördünde kapýdan
masa kýzý diyolar þimdileyin
yetmiþ iki milletten tekmili þair, profesör
eski mebus falan
sýraya çekmiþler daðýlýnca kültür evinde
siperisivri þiirinde, boy pos tamam
...... kaldýrmýþ can
üstüne alýnmýyor kimse..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.