Ýnsanlarýn ölesiye dünyayý görme merakýný anlamýyorum. Sürekli orayý gördün mü? Þuraya gittin mi? Sorup duruyorlar, ve fotoðraflar ayný gülümseme arkasýnda deðiþen fon kaðýtlar gibi.
Eski zamanlarý Heradot, Strabon, Evliya Çelebi onlarý anlýyorum çünkü görmek dýþýnda hedefleri vardý ve Ýskender, günümüzde fethedilecek yer kaldý mý? Everest’e defalarca çýkýldý. Her yerde hamburger ve kola artýklarý. Yine de þöyle diyebilir bazýlarý, “Dostum, on yýldýr ayný kadýnla yataða giriyorum, bana koymaz.”
Sen bilirsin, yine de ben beyaz hilali evdeki kadehin dibinde görmeyi ve sabah uyanýnca kendi tuvaletimi kullanmayý tercih ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.