Ey Aziz Toprak:
Namusumdur o sinen; bir dokunan el periþan...
Kamusumdur yazýlan; eðri bakan hâl periþan...
Dili üryan duasýn sen; üþüyen öfkeye denk
Dumanýn gökleri sarmýþ, bedenin topraða ram.
Kýyamet koptu sanýrsýn, þehadet düþte mihenk
Sana lâyýk görülür, her yazýlan þanlý kuram.
Namý Alper, sorabilsem; kederin nüshasý kaç
Yakýyor genzimi yekten sunulan kor maide.
Sitemim sen; kara toprak, dile gel baðrýný aç
Göreyim sakladýðýn kim, neye konmuþ kaide?
Seni kýymetli kýlan þey, beni özgür yaþatan
Doðrulup say deseler bir, sayamam hiç birini
Þu mukaddes gaye engin, sana kimdir taþýtan?
Çýðýrýn; yerküre duysun kýyamýn tekbirini.
Koca Seyyid, gözüpek çok yiðidin erþahýný
Nice genç erleri ansam ruy-i deryâ tutuþur.
Gece gündüz mazinin yâd ederek ervahýný
Okusam kýrk pare Yâsin, size ancak yetiþir.
Yaþamaktýr; seni bilmek, sevinin en sýcaðý
O mübârek gül-i ruhsar bize hemdem oluyor.
Seni koklar, seni saklar vatanýn har kucaðý
Tarihin efsane, senden; þuurum dem alýyor.
Fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilün
17 mart 2013
Trabzon
maide; ziyafet
erþah; kurnaz, zeki
gül-i ruhsar : gül yanaklý,manevi güzellik sahibi
sevi; aþk
ruy-i deryâ: denizin yüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN