Rüzgârla, hüzünle Bazen de þen kahkahalarla Çarpar durmadan penceresi Davetsiz lakin o evin sahibi gibi Emin adýmlarla gelir bazen, adam Nadirdir korkak, ürkek kapýyý çalan Bilmem Öylesini buyur edeni görmedim Kadýn tanýr Ömrünün borçlu olduðu adamý O ilk anda kapý açýlýr Ortalýk toplanýr Çatýyý erkek kurar Ustadýr ya, Belli etmese de misafirliðini Kalýcý sahibi olmak için Emek gerekir Erkek sonradan unutsa da Baþýnda bilir Görmeyin kadýnýn talaþýný Gönül köþkünün direði vardýr artýk Korkmaz hiç bir þeyden Çatýsýz deðildir artýk yüreði, Sýcacýktýr Güvenince bir kadýnýn yüreði Sonrasý mý? Ýki kiþilik hikâyenin Genelde bir kiþi imza atar sonuna Sende mi yanýldýn ben gibi der Koyar noktayý… Demet Erdoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet erdoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.