Bir acý hikâye duysam,
Burkulur ta yüreðim.
Yaþarýr gözlerim,
Sislenir dünyam..
Acý çökse omuzlarýma,
Kýpýrtýsýz kalýrým.
Eðri bir kaþý düzeltmek için
Alemi uzaya koðarým..
Damlasýn mürekkebime bir damla yaþ
Yüreciðim vurmaz.
Yemyeþil topraktan insan baðýrýr
Kulaðým da duymaz..
Yanan gönüllere pýnar olur akarým
Karanlýðýn yuduðu dimaðlara
Þimþek olur da
Çakarým…
Hüznün boyadýðý sarý benizler,
Yýllarýn yýldýrdýðý yýlgýn çehreler
Ýnsanýn gözyaþý da olmasa
Nasýl akar gökten sular?
Belki acý da güldürür talihi
Olgunlaþtýrýr dik baþaklarý
Uysallýktýr her iþin baþý..
Hem mutlulukta bir damla,
Bir damla,
Acýdýr belki!
S. Edip Yörükoðlu