Heveslerim vardý; içimde kaldý hep,
Sevgilerim vardý -yürekten-; tükendi.
Aþklarým vardý -delicesine-; bitti.
Sevdiklerim, sevenlerim vardý; hepsi gitti.
Düþlerimin hep en güzel yerinde uyandým,
Beklentilerimden -çok erken- kendim usandým.
Umutlarým vardý; kýrýldý,
Doðru çizgilerim vardý; büküldü,
Gözyaþlarým vardý; döküldü.
Ömrümce hep
Gönlümün gösterdiði yönde yürüdüm;
Kaybettiðim çok oldu, fakat
Kaybederken de büyüdüm...
ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.